- Αγαπητέ Αη-Βασίλη, ένα ανίψι έχω κι εγώ σ'αυτό το χωριό, αλλά τί ανίψι! Οistros λέγεται, αλλά είναι πραγματικός σίφουνας! Παίρνει αμπάριζα και βγαίνει! Και δεν κρατιέται με τίποτα!
H αλήθεια είναι ότι σαν θείο, με είχε καλομάθει απ'την αρχή. Και να τα στρωμένα τραπέζια, να τα ψητά, να και τα γλυκά, όλα τα είχε στο θειό της. Μέχρι τότε που πήγε κι'έμπλεξε με κείνα τα κωδικά και παράτησε τα τραπέζια για τα τεμπλέτια!
Μούβγαλε και όλόκληρη δουλειά με τις παραγγελιές της, γιορτινιάτικα και μ'έχει ξεθεώσει! Γι αυτό βγαίνω παραπονούμενος. Το δώρο της το θέλω εγώ! Θέλω ένα καλό τραπέζωμα! Περιμένω!