Πού είναι τα Ρεμπέτικα του Πετρόπουλου;

Μερικά πράγματα δεν τα συγχωρώ! Ποτέ!

Για μια ακόμη φορά, σήμερα το πρωί, χρειάστηκα μια πληροφορία για κάποιο ρεμπέτικο. Και όπως πάντα, ξεκίνησα από το βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου.

Κάθε φορά, μα κάθε φορά που πιάνω το βιβλίο αυτό στα χέρια μου, θυμάμαι με πόνο και οργή, την ίδια ιστορία. Εχω αγοράσει τα Ρεμπέτικα Τραγούδια του Ηλία Πετρόπουλου, πριν ακόμη φύγω απ'την Ελλάδα. Τότε που σπούδαζα ακόμη μουσική στην Αθήνα. Είναι μια καλής ποιότητας έκδοση σε μεγάλο μέγεθος, δεμένη, με χάρτινη ζακέτα. Με τον ερχομό μου στο Παρίσι, είναι φυσικά μέσα στα 20-30 βιβλία που ταξίδεψαν μαζί μου.

Πέρασα μερικά χρόνια, σ'ένα διάσημο τότε σπίτι, στη rue Bréa. Πέρναγε καθημερινά, κόσμος και κοσμάκης απ'εκείνο το σπίτι. Και φυσικά, τα δωμάτιά μας ήταν ανοιχτά σε όλους. Φιλοξενούσαμε κιόλας αρκετούς. Κάποιους μάλιστα, για μεγάλα διαστήματα.

Ενα παιδί, για να μάς ευχαριστήσει, φρόντισε φεύγοντας να μάς ελαφρώσει από μερικά βάρη. Αρκετοί δίσκοι (και σπάνιοι), μερικά βιβλία (διάβαζε λιγότερο απ'ότι άκουγε μουσική;), μεταξύ των οποίων και ο Πετρόπουλος, έκαναν έτσι φτερά! Για ένα δίσκο και γι αυτό το βιβλίο, έχω θυμώσει πολύ. Και για πάντα!

Το αντικατέστησα. Με μια πρόχειρη έκδοση, έτσι, νάχω να κάνω τη δουλειά μου. Αλλά δεν είναι εκείνο. Δεν είναι καθόλου το ίδιο!

Αρκετές φορές έχω ονειρευτεί ότι θα έρθει μια μέρα, ένα ανώνυμο πακέτο από άγνωστο αποστολέα με το βιβλίο μέσα. Κι ένα "συγγνώμη", με γράμματα κομμένα από εφημερίδες. Οπως στις ταινίες. Αλλά, μπα... δε ζούμε σε τέτοιο κόσμο!

phivos, φοίβος, ρεμπέτικο, Ηλίας Πετρόπουλος

Γράφτηκε Monday - October 09, 2006 στις 09:59 AM και ανήκει στην κατηγορία

Αν θέλετε να σχολιάσετε…

Τα τελευταία post