Λοιπόν σού ζητώ, να μην αποκαλύψεις σε κανένα το μυστικό που σού εκμυστηρεύτηκα κάποτε. Οτι δηλαδή υπάρχω στ'αλήθεια, αλλά όχι με τα ονόματα που με νομίζουν όλοι, Santa, Αη-Βασίλης, Nicklas, Père Noël και τέτοια, άλλα με το άλλο, αυτό της μυστικής αποστολής. Που εδώ και χιλιάδες χρόνια χρησιμοποιώ. Γιατί μην ξεχνάς, κάτι έχω κι εγώ από το θεϊκό. Και μ'αυτό μπορώ να είμαι παντού και όλα να τα βλέπω. Παντού! Και μη μού πεις ότι το ξέχασες; Για παράδειγμα, ακόμα και στο κάτω-κάτω της δικής σου γραφής, ποιος είναι;

Χο Χο Χο! Χρόνια σου Πολλά καλή μου ανιψιά και χαρά σε όλα σου τα φιλαράκια!

Χο Χο Χο!






Update 2006/01/08:

Μετά από πολλές περιπέτειες, έφτασε στην πολυπόθητη βραδιά, που ο καλός της θα ερχόταν στο σπίτι, για κείνο το ρομαντικό δείπνο, που τόσο πολύ είχε ονειρευτεί. Είχε ετοιμάσει τα πάντα με την μεγαλύτερη προσοχή. Δίνοντας και στην τελευταία λεπτομέρεια, ένα κομμάτι από τον καλύτερο εαυτό της.

Η ώρα πλησίαζε και η αγωνία της κορυφωνόταν. Θα είναι άξια στα μάτια του; Θα προσέξει το πόσο πολύ δούλεψε για όλο αυτό το δείπνο; Θα του κάνει καλή εντύπωση η οργάνωσή της; Θα βρει ενδιαφέροντα, όλα αυτά τα μικρά κατιτίς που αγωνίστηκε για να σκαρώσει; Θα νοιώσει την αγάπη που έβαλε μέσα στα πάντα που είχε ετοιμάσει γι'αυτόν;

Η ώρα προχωρούσε και το κουδούνι δεν είχε χτυπήσει ακόμη. Κάτι θα τον καθυστέρησε, σκέφτηκε. Την ανησυχούσε λίγο που θα χάλαγε το τόσο μελετημένο timing που είχε στήσει, ώστε όλα να είναι όσο καλύτερα γίνονται: το κρέας στο φούρνο, να βγει την σωστή στιγμή, το κρασί στο μπαλκόνι όχι πάνω από μισή ώρα, το παγωτό στο ψυγείο, όχι περισσότερο από μιάμιση ώρα, όλα μετρημένα σαν παρέλαση στην εθνική εορτή!

Είχαν περάσει κιόλας αρκετές ώρες. Ηταν φανερό πια ότι εκείνος δεν θα'ρχόταν. Το ήξερε πια καλά, αφού κιόλας είχε μασουλήσει, στεγνό, ένα κομμάτι κρέας, αφού είχε αδειάσει μόνη της - το χρειαζόταν εξ'άλλου - όλο το κρασί... Η διάθεσή της εκείνη την ώρα, περιέγραφε με τον καλύτερο τρόπο, το απόλυτο κενό...



Ολα ήταν στημένα και δοκιμασμένα στην εντέλεια. Οι συνδέσεις δούλευαν, το κομπιούτερ, ακόμα κι αν έσβηνε, ξαναξεκινούσε αυτόματα, το κινητό έδινε το σήμα και ο Αη-Βασίλης κατέβαινε την καμινάδα στην ώρα του. Στα πρώτα λεπτά του 2007. Μπορούσα να φύγω ήσυχος.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο service provider θα έκανε πρωτοχρονιά, αλλάζοντάς μου τα πρωτόκολλα και μαζί και τα φώτα; Ολη η μηχανή, γκρεμίστηκε σε ένα δευτερόλεπτο. Οταν πια, μετά μια βδομάδα γύρισα στη βάση μου, η γιορτή είχε προ πολλού τελειώσει, κάποιοι που νόμισαν ότι κάτι θα γίνει, απογοητεύτηκαν κι εγώ βρέθηκα στη μέση, να κρατάω το πανώ του γελοίου!

Ευνόητο είναι ότι αισθάνομαι το ίδιο, με την κοπέλα της ιστορίας! Καλά μού μπήκε το 2007!


phivos, φοίβος, Santa