Για να μη σε πιάνει ο πανικός

Εδώ που τα λέμε, σε τέτοιο κόσμο που ζούμε...

Μερικοί απο σας που έτυχε να σάς μαγαρίσω το μπλογκ με τα ανάλατα σχόλιά μου, θα έχετε προσέξει ότι αφήνω μια διεύθυνση mail, που έχει μέσα και το όνομα του μπλογκ σας. Ειδικά αν τυχαίνει να είστε και νεαρά της εικοσαετίας κορίτσια, με το δίκιο σας αναρωτιέστε, τι κόλπα σκαρώνει αυτός ο γεροσάτυρος και πού το πάει.

Ηρεμήστε και μην πάει ο νους σας στο πονηρό! Ακόμη κι αν συνηθίζετε να τον στέλνετε στο πονηρό, τουλάχιστον αυτή τη φορά, τζάμπα δρόμο θα τον βάλετε να κάνει! Θα σάς εξηγήσω αμέσως τι συμβαίνει. Μια φορά κι ένα καιρό, λοιπόν...

Προσοχή, είναι λίγο τεχνικό, το που ακολουθεί. Θα σάς ξυπνήσω στο τέλος.

Οταν έχεις ένα δικό σου domain name ας πούμε <μήτσους τηλιήα τζη-αρ>, έχεις - λογικά - τη δυνατότητα να έχεις και το mail σου πάνω σ'αυτό το domain. Π.χ. <αφηντιάμ' πάπαξ μήτσους τηλιήα τζη-αρ>. Σαν αντιμίν αυτού του domain, μπορείς να ορίσεις μια mail διεύθυνση που λέγεται catch-all. Δεν είναι μια αληθινή διεύθυνση, απλώς μια λειτουργία του mail server που τού επιτρέπει να πιάνει όλα τα mail που έρχονται στο <πάπαξ μήτσους τηλιήα τζη-αρ> με λάθος ή ανύπαρκτη διεύθυνση και που κανονικά, έπρεπε να βγάζουν μήνυμα λάθους στον αποστολέα και να πηγαίνουν γραμμή στα σκουπίδια.

Σού επιτρέπει λοιπόν αυτή η λειτουργία, να παίρνεις όλα τα mail που σού στέλνουν ακόμα και οι απρόσεχτοι συνεργάτες σου, που γράφουν διευθύνσεις άλλ'αντ'άλλων. Ιδιαίτερα πρακτικό.

Αλλο κεφάλαιο τώρα. Πας από 'δω κι από 'κει στο ιντερνετ και, όπου βρεθείς και όπου σταθείς, σού ζητάν ένα mail. Το δίνεις και μετά από λίγο, να τα viagra (δεν χρειάζομαι ρε σού λέω!), να τα αυθεντικά Rolex με 4 δολάρια συν ταχυδρομικά, να τα πάμφθηνα Microsoft Office! Spam ίνα σιτισθώσι και αι όρνιθαι!

Αν λοιπόν θες να τού το στείλεις πίσω μ'ένα καλό χεστήριο - η αποδοτικότερη κίνηση να μην σε ξαναενοχλήσουν - πρέπει να ξέρεις από πού ήρθε. Ποιος κυκλοφόρησε τη διεύθυνσή σου. Πώς θα το ξέρεις άμα δίνεις πάντα την ίδια;

Να τώρα ο πατεντιάρης, τι κάνει μ'αυτή τη δυνατότητα του catch-all.

Επισκέπτεσαι ένα site, ας πούμε <κατσαρόλες ντοτ κομ>. Και σού ζητάει το mail σου. Ευχαρίστως! Να σάς το τυλίξω;

Δίνεις λοιπόν την εξής διεύθυνση: <κατσαρόλες πάπαξ μήτσους τηλιήα τζη-αρ>, δηλαδή βάζεις το όνομά του μέσα στη δική σου διεύθυνση. Αν σoύ στείλει mail για επιβεβαίωση, και καλά ότι δεν είσαι ρομπότ που γυρνάει και γεμίζει φόρμες, το catch-all θα κάνει τη δουλειά του και θα πάρεις το mail σαν κύριος. Αν όμως ο φίλος το παίξει μπαγασάκος και πουλήσει τη διεύθυνσή σου σε βιομήχανο εκ Κίνας, έχασε. Διότι με το που θα εμφανιστεί το spam σ'αυτή τη διεύθυνση, ξέρεις ποιός το έκανε, έχει το όνομά του μέσα! Και κινείσαι δεόντως.

Σύστημα λοιπόν κι εγώ, όταν μού ζητάς το mail μου, σού λέω είναι το <εσύ@εγώ.net>. Και επειδή η συνήθεια είναι συνήθεια, ε, μού βγαίνει ακόμα και για το σχόλιο στο μπλογκ της γλυκυτάτης πλην σαστισμένης νεαράς υπάρξεως. Τζάμπα τα αλάρμ δηλαδή.

Εντάξει παιδιά, ξυπνήστε! Τελείωσε το τεχνικό! Αλλα λόγια ν'αγαπιώμαστε, τώρα!

...και έτσι λοιπόν, όπως είδατε, το θέμα μ'αυτές τις παράξενες διευθύνσεις mail, δεν κρύβει κανένα κρυμμένο θησαυρό, κανένα μυστήριο.

Και 'ζήσαν αυτοί καλά, και 'μεις καλύτερα!

phivos, φοίβος, mail, πανικός

Γράφτηκε Thursday - August 17, 2006 στις 02:00 PM και ανήκει στην κατηγορία

Αν θέλετε να σχολιάσετε…

Τα τελευταία post