Εμμονή για
την εμμονή
Αστεία
αστεία, φάνηκε
ότι είναι ένα
θέμα που
ενδιαφέρει
πολύ!
Πριν
λίγες μέρες,
έγραψα ένα
κομμάτι με
τίτλο "Τί είναι
αυτή η
εμμονή;".
Φαίνεται ότι
άγγιξε
αρκετούς και
αρκετά βαθιά,
γιατί είδα όχι
μόνο σχόλια,
αλλά και post
βασισμένα πάνω
στο δικό
μου!
Το θέμα ήταν η εξουσία. Είδα κάποιες πολύ εμπεριστατωμένες απόψεις, σχετικά. Αλλά λίγο πριν, ένα τεράστιο σχόλιο από τη maria-maria, μ'έκανε να σκεφτώ. Και είπα ότι δεν τού αξίζει να μείνει κρυμμένο, πίσω στα παρασκήνια των σχολίων. Το αντιγράφω εδώ, μαζί με την απάντηση - τις σκέψεις - που μού προκάλεσε. Υπαρχει ενα μικρο βιντεακι που δυστυχως δεν το εχω προχειρο αλλα αν το βρω θα σου το στειλω. Και να η απάντησή μου Καλησπέρα ΜΜ, παράξενο, η ιστορία που αφηγείσαι, είναι η αρχή της πρώτης (1980) από τις δυο ταινίες "The Gods Must Be Crazy", που έκανε ο Jamie Uys. Με μια διαφορά. Ο νέος που βρήκε το μπουκάλι, βλέποντας ότι γίνεται αιτία για διχόνιες στην οικογένεια, το παίρνει και πάει να το πετάξει στην άκρη του κόσμου. Δεν ξέρω αν πρόκειται για το ίδιο φίλμ στο οποίο αναφέρεσαι ή μια απλή σύμπτωση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στην ταινία αυτή, καθόλου δεν υπάρχει το θέμα της εκμετάλλευσης των θαυματουργών ιδιοτήτων του μπουκαλιού από μια μερίδα του χωριού σε βάρος της άλλης. Αλλά δεν έχει σημασία η ιστορία. Λες "...ήταν αυτός που είχε και την μοναδική υπεροχή, άρα και εξουσία στη φυλή σε σχέση με τους άλλους..." Και μετά, "...οποιαδήποτε μορφή υπεροχής (εξουσίας) δημιουργεί φαύλο κύκλο, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα για αυτό." Αυτό που κατάλαβα από ό,τι γράφεις, είναι ότι θεωρείς την υπεροχή συνώνυμη ή ταυτόσημη ή ισοδύναμη, όπως θες πέστο, με την εξουσία. Ας αφήσουμε την υπεροχή με την έννοια "είμαι αξιότερος". Ας δούμε την υπεροχή με την έννοια "κατέχω κάτι που χρειάζεσαι και το εκμεταλλεύομαι", μ'άλλα λόγια υπερισχύω. Είναι αναπόφευκτο, ακόμα και σε ειδυλλιακές συνθήκες κοινωνίας, να υπάρχουν συχνά, τέτοια φαινόμενα. Και σε κάποιο βαθμό, θεωρούνται και απολύτως φυσιολογικά. Εχω κάρβουνο και μού ζητάς. Αν σού πω "και τι θα μού δώσεις για αντάλλαγμα;", βρίσκω ότι είμασε σε μια απόλυτα λογική και κανονική σχέση. Δεν βλέπω πουθενά τον εκβιασμό που υπαινίσσεσαι. Αλλά μπορούμε να το απλώσουμε σε όλες σχεδόν τις ανθρώπινες σχέσεις και συνδιαλλαγές. Δες για παράδειγμα: τα πιστιρίκια παίζουν και ακούγεται το κλασσικό, "παίρνω τη μπάλα μου και φεύγω". Η ακόμα, πολύ πιο τραβηγμένο ίσως: είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα, αλλά αυτή δεν μού δίνει σημασία. Δεν μού δίνει αυτό που θέλω! Δεν είναι πάλι η ίδια κατάσταση; Και ναι μεν πρόκειται για παραδείγματα στα οποία υπάρχει αυτή η θέση ισχύος που συζητάμε, αλλά δεν βρίσκω σε καμιά περίπτωση ότι πρόκειται για εκδήλωση εξουσίας! Οταν συζητάμε για εξουσία στην κοινωνία (όχι σε προσωπικές σχέσεις - την είχε κάνει του χεριού του, είχε καταφέρει να έχει εξουσία επάνω της...), και με εξαίρεση τις δικτατορικές επιβολές, μιλάμε για τη σχέση που παρουσιάζεται ανάμεσα σ'αυτούς που είναι εντεταλμένοι να διαχειρίζονται τα κοινά και στους υπόλοιπους πολίτες, τους εντολοδότες. Το φαινόμενο που παρατηρείται λοιπόν είναι ότι αυτοί οι διαχειριστές, είτε γιατί δεν κατάλαβαν ακριβώς ποια είναι η δουλειά που τούς ζητήθηκε, είτε γιατί έκαναν ότι δεν κατάλαβαν και κινήθηκαν εκ του πονηρού, κάνουν υπέρβαση αυτής τους της ιδιότητας, προς ίδιον όφελος. Και όταν αυτή η υπέρβαση γίνεται σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό, αρχίζουμε να μιλάμε για εξουσία. Εκμετάλλευση της θέσης μου για να επιβάλλω δια της βίας τη θέλησή μου. Το απίθανο είναι ότι, έχει περάσει σαν ιδέα - βόηθησε βέβαια σ'αυτό κι ο χρόνος - ότι η εξουσία είναι κάτι το φυσιολογικό. Οτι οι εκλεγμένοι καλώς κάνουν και ασκούν εξουσία, αυτή είναι η δουλειά τους. Το ακόμα πιο απίθανο είναι ότι όλα αυτά, κάτω από το αδιάκοπο λιβανιστήρι περί Δημοκρατίας και άλλων τέτοιων κούφιων αλλά ηχηρών όρων! Το θέμα μου λοιπόν, στο προηγούμενο post αλλά και σ'αυτό, είναι η εξουσία και γιαυτό, προσπαθώ εδώ ν'αναπτύξω λίγο τη σκέψη μου, για να ξεδιαλύνω λίγο τα πράγματα και τις τυχόν παρεξηγήσεις. phivos, φοίβος, εξουσία Γράφτηκε Wednesday - February 28, 2007 στις 11:42 PM και ανήκει στην κατηγορία |