H tan ή επί Taz...
Η μήπως Taj
Mahal;
Τη νύχτα
ξεπάγιασα.
Παρ'όλο το
πάπλωμα, όταν
λείπει η
θέρμανση, το
σπίτι είναι
αφόρητο. Είναι
βλέπεις και η
υγρασία που
τρυπάει
κοκάλα!
Σηκώθηκα κατά τις 6 και στρώθηκα αμέσως στη δουλειά. Ο πρωινός καφές όμως, δεν ήταν αρκετός για να με ζεστάνει λίγο. Κατά τις 9, διέκοψα και πήγα στην κουζίνα κάτι να βρω. Απ'το παράθυρο είδα τη χειμωνιάτικη σκέπη της πόλης. Αέρας έσειε τα κλαριά του πλάτανου, προσθέτοντας στο σκηνικό, τον ήχο της ψύχρας. Σκεφτόμουν πόσο τυχερός είμαι που έχω σπίτι, ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό! Εau et gaz à tous les étages, που γράφουν πάνω απ'την πόρτα οι Παρισινές πολυκατοικίες. Και ένα φακελάκι σούπας στο ντουλάπι! Νάσαι καλά κυρα-Φοίβαινα! Μια ζεστή σούπα, απ'αυτές τις έτοιμες. Τις αποξηραμένες, σε σκόνη, που βάζεις το ζεστό νέρο και ανασταίνεται η φύση όλη. Να τα αλάτια, να οι ζάχαρες, να τα λίπη! Ιδανική όμως για τέτοιες άθλιες στιγμές. Τα κορίτσια, όχι χωρίς υπονοούμενο, μού χάρισαν κάποια μέρα μια κούπα της σούπας. Καλείται σε υπηρεσία. Αχνίζει το καφέ ζουμι. Τραβάω τις πρώτες γουλιές. Καφτό. Φτάνει μέχρι τα πόδια. Ααααχ! Σε λίγο θα είμαι περδίκι. Το σύννεφο γέμισε κι άρχισε η υπερχείλιση. Αλλη μια μέρα ασταμάτητο πότισμα. Ξαναπιάνω το κλαβιέ. Απέναντί μου ξεκουράζεται και με κοιτάει μ'ένα ειρωνικό χαμόγελο, ο ανεμιστήρας που μού κουβάλησε η Ελένη, απ'την Αθήνα! Παρίσι, Κυριακή 13 Αυγούστου 2006. phivos, φοίβος, hot soup Γράφτηκε Sunday - August 13, 2006 στις 10:25 AM και ανήκει στην κατηγορία |