Κι ο διάλογος; Πού είναι ο διάλογος;

Στο μυαλό μου, όταν γράφω κάτι (που νομίζω λίγο σοβαρό, όχι τις προσωπικές μου σαχλαμάρες, αυτό είναι παιχνίδι), είναι γιατί θέλω να εκφράσω μια γνώμη, αλλά στη συνέχεια, περιμένω να ακούσω και την γνώμη των άλλων.

Το ίδιο, όταν επισκέπτομαι κάποιο post που μού τράβηξε την προσοχή, αφήνω την άποψή μου, περιμένοντας μια αντίδραση. Μια απάντηση. Και από τους επόμενους που θα περάσουν, αλλά και από τον που πόσταρε το θέμα. Να γίνει μια ανταλλαγή ιδεών. Απόψεων. Οταν αφήνω ένα σχόλιο, είναι γιατί κάτι θέλω κι εγώ να μάθω. Οχι γιατί με νοιάζει να κάνω τον έξυπνο!

Και αντί γιαυτό, τι βρίσκω, το πιο συχνά; Το απόλυτο κενό. Νεκρική σιωπή! Γράφει κάτι, του βάζω από κάτω την άποψή μου. Δεν κάνει καν τον κόπο να μού απαντήσει, έτσι, και μόνο για να μού δείξει ότι με διάβασε.

Ερχεται στο δικό μου post. Μού λέει τούτο, κείνο, το άλλο. Τού απαντώ (διάλογο είπαμε, δεν ψάχνω να πω ότι εγώ έχω το δίκιο κι αυτός είναι ο βλαξ). Δεν κάνει καν τον κόπο να ξαναγυρίσει να δει τι τού απάντησα. Σε λίγη ώρα, έχοντας περάσει από δεκάδες θέματα, έχοντας εκφραστεί κι αυτός άλλες τόσες φορές, έχει ξεχάσει πια τι είπε και που.

Δεκάδες θέματα που μ'ενδιέφεραν, έχουν μείνει χωρίς συνέχεια. Εχουν πάει στο βρόντο. Ετσι, μόνο γιατί δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε την κουβέντα που τούς αρμόζει. Απασχολημένοι να πετάμε από το ένα στο άλλο. Μετά από καιρό, κάποιος θα ξανασκεφτεί να γράψει για το ίδιο θέμα, και φτου κι απ'την αρχή.

Ναι, μα πού πάμε έτσι; Τι βγάζουμε από τις άπειρες ώρες που τελικά μάς τρώει αυτό το καινούργιο μέσο; Μήπως κι εμείς, χωρίς πολλή σκέψη, γίναμε εύκολα θύματα της απάθειας μέσω του μπουχτίσματος;




Υ.Γ. Υπάρχουν κι αυτοί που παραπονιούνται ότι μπλέχτηκαν στα δίχτυα του, ότι δεν μπορούν πια να κάνουν κάτι σοβαρά, τόσο πολύ τούς τραβάει το εύκολο κλικ. Τόσο πολύ, οι σειρήνες του επόμενου link μοιάζουν ανίκητες! Papilloner! Εσύ μού τόπες. Κι εγώ, σε ξαναστέλνω στο παραπάνω. Μη μού γκρινιάζεις που εγώ σε έφερα εδώ.Πάρε το τιμόνι και κοίτα ίσια μπροστά, το δρόμο σου! Τελικός Στόχος η Επαγγελματική Λογική.

*papilloner: πετάω ασταμάτητα από λουλούδι σε λουλούδι σαν την πεταλούδα (papillon). Χρησιμοποιείται για να δείξει κάποιον ασταθή, που κάθεται ελάχιστα σε κάθε του επίσκεψη, που δεν κάνει τίποτε σε βάθος, που δεν τελειώνει καμιά δουλειά.



phivos, φοίβος, διάλογος