Το Παρίσι καθαρό ή βρώμικο;

Στο Γιώργο Μανουσάκη

Είναι κάτι που μου κάνει μεγάλη εντύπωση, με όλους που έρχονται απ'την Αθήνα. Ολοι λένε ότι το Παρίσι είναι πανβρώμικο. Και μου φαίνεται περίεργο, γιατί έχω ακριβώς την ίδια άποψη για την Αθήνα.

Η Αθήνα κολυμπάει στο σκουπίδι. Δεν είναι μόνο το περαστικό, το πεταμένο σκουπίδι, το κουτί απ'τα τσιγάρα, το μπουκάλι. Είναι και τα μόνιμα σκουπίδια. Τα μπάζα. Τα σπασμένα πεζοδρόμια. Τα χορταριασμένα παρτέρια. Αλλά το έχουμε συνηθίσει.

Το Παρίσι δεν μου φαίνεται βρώμικο. Στο Παρίσι όταν κοιτάς χάμω, δεν έχει σκουπίδια. Αν όμως κοιτάς ψηλά, όπως ο Γιώργος όταν είχε πρωτοέρθει εδώ, τότε έχεις μεγάλη πιθανότητα, να τη… νοιώσεις τη διαφορά. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να συμφιλιώσουν θύτες και θύματα και να κρατήσουν και την υπόληψη των Παριζιάνων στα διεθνώς αποδεκτά επίπεδα, οι δήμαρχοι επινόησαν στο παρελθόν ένα άτυπο αλλά αποτελεσματικό πλυντήριο παπουτσιών: μια βρύση τρέχει καθαρό νερό που ένα κουρέλι, τοποθετημένο έντεχνα, κατευθύνει κατά μήκος του κράσπεδου του πεζοδρόμιου, κατευθείαν στον υπόνομο. Servez-vous, σαν να λέει, ή μάλλον demerdez-vous!

Με την εδώ λογική, τέτοιου είδους σκουπίδια είναι ανεκτά. Οταν αγνοούμε, από απλή αγραμματοσύνη, τον τεράστιο ρίσκο για την υγεία που παίρνουμε, δεν μπορούμε παρά να θεωρούμαστε βρωμιάρηδες. Εστω κι αν έχει πια κάπως αλλάξει η ιδέα απέναντι στο φαινόμενο, δεν έχει όμως αλλάξει και το τοπίο.

Μάλλον λοιπόν είναι θέμα κουλτούρας. Τι θεωρείς βρωμιά και τι όχι! Στο Παρίσι θέλουμε καιρό ακόμα να το χωνέψουμε: τα σκατά είναι βρωμιά!

Γράφτηκε Thursday - January 06, 2005 στις 09:36 AM και ανήκει στην κατηγορία

Αν θέλετε να σχολιάσετε…

Τα τελευταία post