A coté de la plaque!

Οταν οι ηλίθιοι, αρχίζουν και γίνονται επικίνδυνοι!

Εδώ και πέντε μέρες, τα βόρεια προάστια του Παρισιού βράζουν. Με αφορμή μια κατά το άλλα, απλή καθημερινότητα - θάνατος δυο παιδιών - αλλά με αιτία την ανεπανάληπτη ρατσιστική εκστρατεία του υπουργού με το Karcher, χτες το βράδυ η κλιμάκωση έφτασε και πέρασε τις 150 εστίες έκρηξης. Σε μια έκταση 100 χιλιομέτρων!

Στην κορφή, ο σκοτωμός για το θρόνο της "Δημοκρατίας", που παρακολουθούμε, ένα χρόνο τώρα, από τους επίδοξους μνηστήρες! Σε ξένο αχυρώνα, που λεν και στο χωριό μας!

Στη βάση, οι πρώτοι απόγονοι των παραπεταμένων, ενός συστήματος, που πεθαίνει, αλλά που δεν θα το δείξει ποτέ.

Οι απάνω, παίζουν τα παιχνίδια τους και δεν τους αρέσει κάποιοι ανύπαρκτοι να τους χαλάν' την ησυχία

Οι κάτω ανύπαρκτοι, ακριβώς επειδή είναι ανύπαρκτοι, προσπαθούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, προσπαθούν να βρουν μια σταλιά επιφάνεια γης για να υπάρξουν.

Στη μέση, αμήχανοι κι ανήμποροι, οι μπάτσοι, που χτες το βράδυ τουλάχιστον, έδειξαν ότι άρχισαν ν'αναρωτιούνται, μήπως και η ζωή δεν είναι ακριβώς όπως τους την έδειξαν στο Ράμπο. Αλλά το να γίνεται μπάτσος κανείς, είναι γονίδιο, κι όλα τ'άλλα είναι φιλολογίες της πλάκας!

Κι από μακρυά, η τηλεόραση, να κάνει τη μόνη δουλειά που ξέρει: να γίνεται αρεστή στην εξουσία!

Χιλιάδες παιδιά μπήκαν στο χαμό, χτες το βράδυ και με δεδομένη τη φαγωμάρα των ελίτ, δεν προβλέπεται να καλμάρει το ζήτημα, γρήγορα. Τι θέλουν; Αέρα!

Οταν σου λένε "πήγαινε στο σχολείο" και ο δάσκαλος σού λέει ανοιχτά "είσαι ένα σκουπίδι και δεν έχεις καμιά θέση στο σχολείο της République",
όταν πας να πιάσεις δουλειά κι ο αφεντικός σού λέει "η φάτσα σου θα χαλάσει τη μόστρα του μαγαζιού μου",
όταν νομίζοντας ότι είσαι "κανονικός πολίτης", ζητάς ένα σπίτι για να μείνεις και σε στέλνουν με το ζόρι στα χαλατά με τα ποντίκια, των Γκέτο της περιφέρειας,
όταν άστεγος, στεγάζεις τα παιδιά σου σ'ένα εγκαταλειμμένο επικίνδυνο ερείπιο - σού φέρνουν τις ειδικές δυνάμεις να σε πετάξουν στο δρόμο,
όταν σε κατηγορούν ότι δεν θέλεις να ενταχθείς στην κοινωνία τους και σαν μόνο εργαλείο για την ένταξή σου, χρησιμοποιούν τον οδοστρωτήρα,
όταν μια ζωή σε παραμυθιάζουν ότι είσαι Γάλλος πολίτης μιας République, που έχει σαν θεμελιώδη αρχή την Ελευθερία και την Ισότητα (το άλλο δεν το σχολιάζω, έτσι κι αλλιώς ήταν ανέκαθεν φαιδρό), τις οποίες δεν έχεις δει ποτέ ούτε σαν όραμα,
όταν έρχεται στη γειτονιά σου ο Ghost Buster υπουργός, τού λες "φτάνει πια" κι αυτός σού απαντάει "θα σας απαλλάξω απ'αυτή τη συμμορία των αλητάκων" δείχνοντας το παιδί σου,
έρχεται η σταγόνα που κάνει το βαρέλι να σκάσει και όποιον πάρει…

1. Το ότι η Γαλλία είναι μια πεθαμένη χώρα δεν το βλέπουν μόνο οι αστοιχείωτοι, οι "ενταγμένοι" Ελληνες και οι αεριτζήδες που υποτίθεται ότι την κυβερνούν. Μη θέλοντας, κατά παράδοση, να παραδεχτεί τα λάθη της, τα φορτώνει πάντα στους άλλους, εν προκειμένω, στους κακούς εμιγκρέ και τα παιδιά τους.

2. Το ότι ο καπιταλισμός έχει σαν θεμελιώδη προδιαγραφή του, την εγκατάλειψη των λιγότερο παραγωγικών μονάδων στο έλεος του θεού, το ξέρουν (ή έστω οφείλουν να ξέρουν) οι πάντες. *Επιμένω για το "έλεος του θεού", μήπως κι'η άθλια ζωή που τους επιβάλει αυτός ο ελεήμων θεός, τους βάλει επιτέλους σε σκέψεις για τις προθέσεις του! Πρώτοι και καλύτεροι υποψήφιοι, λοιπόν για τα σκουπίδια, τα παιδιά των εμιγκρέ. Σε μια εποχή γενικευμένης ανέχειας, όσο λιγότερα έχουν, τόσο περισσότερα μένουν για τα "δικά" μας παιδιά! Κατά συνέπεια:

3. Το ότι η Γαλλία σαν χώρα, όπως και κάθε άλλη χώρα που σέβεται τον εαυτό της, είναι άγρια ρατσιστική, αποδείχτηκε το 2002. Και συνεχίζει έκτοτε ν'αποδεικνύεται καθημερινά. Λογικό είναι λοιπόν να δείχνεται με τη μεγαλύτερη ευκολία, για κάθε δεινό που μάς πέφτει στο κεφάλι, ο ένας και μοναδικός υπεύθυνος: ο εμιγκρέ!

4. Το ότι ποτέ δεν έγινε η περίφημη Γαλλική Επανάσταση - ήταν απλώς το πέρασμα, από τη φεουδαρχία με εκπρόσωπο της εξουσίας το βασιλιά, στην αστική δημοκρατία, με εκπρόσωπο της εξουσίας σήμερα τα βλαστάρια του δόγματος "Louis Le Grand - Grandes Ecoles - ENA" - ελάχιστοι Γάλλοι το γνωρίζουν. Παραμυθιασμένοι οι περισσότεροι στο σχολείο της République, από τους εξίσου παραμυθιασμένους δασκάλους τους, έχουν την εντύπωση ότι όλος ο υπόλοιπος πλανήτης βουλιάζει, εκτός από την περίφημη "exception française". Να βλέπουν λοιπόν κάποιους να θέτουν υπό αμφισβήτηση το θείο μοντέλο, πολύ περισσότερο, να παραπονιούνται ότι δεν απολαμβάνουν και της ίδιας ισότητας, τους είναι απλά, αδιανόητο! Αρα, ποτέ δεν τίθεται ζήτημα του τύπου "τι θέλει και φωνάζει αυτός". Ετσι κι αλλιώς, έχει άδικο.

Αυτοί νομίζω είναι μερικοί από τους κυριότερους λόγους, του γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Τα προάστια εκρήγνυνται και είναι το λιγότερο που μπορούν να κάνουν. Θα παν' παραπέρα; Ισως. Αλλά κι αν το τραβήξουν, τι θα βγει; Απολύτως τίποτα! Μήπως βγήκε κάτι από το Μάη του '68; Και εκεί, ήταν τα δικά μας παιδιά που σπάζαν' και καίγαν'.

Θα περάσει κι αυτό, θα πάμε για κάτι επόμενο. Αλλά ως τότε, να μην έχουμε την εντύπωση ότι "αυτοί οι αλήτες…" και όλες αυτές οι βρωμιές που μας βάζουν στο κεφάλι από τα μέσα της δήθεν ενημέρωσης. Τουλάχιστον εμείς, να μην είμαστε à coté de la plaque!

Γράφτηκε Wednesday - November 02, 2005 στις 09:36 AM και ανήκει στην κατηγορία

Αν θέλετε να σχολιάσετε…

Τα τελευταία post