Αμα σού γίνεται κάτεργο, παράτα το!

Κανένας δεν πήρε ποτέ καλό βαθμό, μόνο επειδή ήταν κάθε μέρα στην τάξη.

Ολο και περισσότερο, παρατηρώ τελευταία στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, post που είναι κείμενα ολόκληρα, ξεσηκωμένα απ'αλλού. Εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία! Κεφάλαια ολόκληρα, χωρίς κανένα σχολιασμό, χωρίς κανένα εμφανή λόγο, έτσι, ξερά κοπιαρισμένα σ'ένα post.

Και καλά, δεν θα μείνω στο θέμα του clopyright, που με τόσο σθένος έχουν συζητήσει δεκάδες bloggers, αντιγραμμένοι και μη. Σε τελική ανάλυση, δεν με πολυαπασχολεί το ζήτημα.

Αυτό που με βάζει σε σκέψεις είναι το γιατί. Γιατί ποστάρεις δηλαδή, όταν είναι φανερό ότι δεν έχεις κάτι να πεις; Είναι το να είσαι κάθε μέρα στη βιτρίνα, το ζητούμενο; Εχεις ένα blog για να πεις αυτά που θες ή για να φιγουράρεις μέσα στο πλήθος; Είναι απολύτως φυσιολογικό, να κάθεσαι στην πάντα, να σκέφτεσαι, να παίρνεις μια ανάσα και να βγαίνεις στη δημοσά, όταν νιώθεις ότι έχεις κάτι να πεις. Οταν νομίζεις ότι μπορείς κάτι να προσφέρεις.

Με το να ποστάρεις κατεβατά από εφημερίδες, με κάνεις να σκεφτώ ότι θες μονάχα να είσαι κάθε μέρα, στην πρώτη σελίδα του monitor, έτσι για να τραβάς την προσοχή των άλλων επάνω σου. Στο λέω καθαρά. Βαριέμαι ν'ανοίγω τη σελίδα σου, για να βρεθώ φάτσα με ένα τέταρτο διάβασμα, που έγραψε κάποιος άλλος και που πιθανόν να έχω κι'όλας διαβάσει αλλού! Ετσι, μόνο ζημιά στο blog σου κάνεις. Γιατί στο τέλος, θα σε βλέπω από μακριά και θα στρίβω δρόμο. Κι'όταν επιτέλους θάχεις κάτι δικό σου να μού πεις, εγώ δε θάμαι πια εδώ!

phivos, φοίβος, blog

Γράφτηκε Wednesday - September 06, 2006 στις 03:19 PM και ανήκει στην κατηγορία

Αν θέλετε να σχολιάσετε…

Τα τελευταία post